Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-24.02.2013 – Thuis in Ettelbruck
Eindelijk : ik voel me een beetje beter. De hoofdpijn is wat afgezakt, de snotterigheid duidelijk verminderd. Nu is de grootste prioriteit om de lege maag weer stukje bij beetje te vullen. Ik heb me voorgenomen om alléén maar dingen te eten waar mijn lichaam om lijkt te vragen, en dat lijkt een verstandig besluit. Al moet ik toegeven dat het tot een hoogst merkwaardig dagmenu leidt. Drie hardgekookt eieren, een half pak droge biscuit, een portie gekookte aardappelen en een beker cup-a-soup. Alles blijft erin, en nu er in elk geval weer íets aan eten in zit, komt mijn maag wat tot rust en verdwijnen de ergste misselijkheid en lamlendigheid. En tussen de bedrijven door ben ik zelfs al weer helder genoeg om te bedenken dat ook de tuingasten vast wel een hapje lusten, zeker nu er een laag verse sneeuw gevallen is. En dus zet ik mijn eerste paar stappen buitenshuis om de voedselvoorraad voor de vogels aan te vullen…
Je hebt het zwaar te pakken gehad. Wat lief dat je, ondanks dat je zelf zo ziek bent, je je vogelvriendjes niet vergeet
BeantwoordenVerwijderen