Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-28.02.2013 - Winkelcentrum "Am Brill", Foetz
Omdat de voorraad kattendieetvoer alweer bijna op is, neem ik de bus naar Foetz. De wandeling van de bushalte naar de Fressnaps, de aankoop van een voordeelzak en de terugtocht naar de halte vergen vrijwel elke keer nét iets te veel tijd om de eerstvolgende bus te kunnen halen. En kennelijk ben ik niet de enige die regelmatig nét op tijd is om de achterkant van de bus vijftig meter verder te zien verdwijnen. In elk geval heeft een slimme ondernemer pal naast de halte een piepklein, maar buitengewoon fleurig snackbarretje neergezet. En met hun supersnelle fastfood doen ze kennelijk goede zaken, want elke keer als ik er langs loop, zitten er volop klanten binnen!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-27.02.2013 - Rue du moulin, Schifflange
Het voormalige stukje groen tegenover het kantoorpand lijkt de ontwikkelingen bij onze organisatie perfect te weerspiegelen. Het moois is er bijna helemaal af, de kaalslag wordt met de dag groter, en overal slingert rommel rond. En net als bij mijn werkgever, is er nog geen enkele duidelijkheid over wát er in de toekomst met de schamele restanten van het ooit zo aantrekkelijke plekje gaat gebeuren. In elk geval wordt er aan de overkant van de straat nog diep gegraven; iets waar onze directie vooralsnog weinig lijkt te willen weten. Misschien is dát wel het grootste verschil tussen de twee rampgebieden: aan de overkant wordt tot op grote diepte gegraven naar problemen die nog opgeruimd moeten worden; bij ons wordt hooguit alles platgewalst...
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-26.02.2013 – Rue du moulin, Schifflange
Geen schaduw zonder zon! Het is volgens mij al een hele tijd geleden dat de lucht blauw was in plaats van grijs, de dag helder in plaats van nevelig en het licht warm en stralend. Maar vandaag was daar ineens weer de zon! De wereld wordt er meteen een heel stuk vrolijker van, de nog winterkale tuin met de dikke laag sneeuw ziet er opeens veel fraaier uit en het lijkt wel alsof de vogels fanatieker zingen dan ik de afgelopen weken gewend was. Van mij mag de zon nu een hele tijd blijven, des te eerder is die vermaledijde sneeuw uit het zicht verdwenen. Het was mooi, maar nu is het zo langzamerhand wel genoeg geweest. We zijn toe aan de lente!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-25.02.2013 – Supermarkt Cactus, Schifflange
Ruim 99% van de tijd ervaar ik mijn snelle spijsvertering als een zegen. Het is heerlijk als je ongestraft alles kunt eten en snacken waar je zin in hebt, zonder dat alles zich onmiddellijk vastzet op je buik of je heupen. Ik geloof dat ik sinds mijn twintigste hooguit vier kilo ben aangekomen, en met een gemiddelde van één kilo per tien jaar mag een mens zich in zijn handen knijpen. Maar bij een simpele griep kan die bevoorrechte positie zich tegen je keren. Niet alleen heb ik nauwelijks de reserve die nodig is om het virus te lijf te gaan, maar bovendien betekenen die paar dagen niet of nauwelijks eten meteen een gigantisch gebrek aan energie. Kortom : er moet gegeten worden, en stevig ook ! De normale maaltijden zetten niet genoeg zoden aan de dijk, dus ik ga op zoek naar tussendoortjes waarmee ik mezelf zo snel mogelijk kan bijspijkeren zonder al te onverantwoord bezig te zijn. En wat is er dan beter en makkelijker dan bananen?
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-24.02.2013 – Thuis in Ettelbruck
Eindelijk : ik voel me een beetje beter. De hoofdpijn is wat afgezakt, de snotterigheid duidelijk verminderd. Nu is de grootste prioriteit om de lege maag weer stukje bij beetje te vullen. Ik heb me voorgenomen om alléén maar dingen te eten waar mijn lichaam om lijkt te vragen, en dat lijkt een verstandig besluit. Al moet ik toegeven dat het tot een hoogst merkwaardig dagmenu leidt. Drie hardgekookt eieren, een half pak droge biscuit, een portie gekookte aardappelen en een beker cup-a-soup. Alles blijft erin, en nu er in elk geval weer íets aan eten in zit, komt mijn maag wat tot rust en verdwijnen de ergste misselijkheid en lamlendigheid. En tussen de bedrijven door ben ik zelfs al weer helder genoeg om te bedenken dat ook de tuingasten vast wel een hapje lusten, zeker nu er een laag verse sneeuw gevallen is. En dus zet ik mijn eerste paar stappen buitenshuis om de voedselvoorraad voor de vogels aan te vullen…
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-23.03.2013 – Thuis in Ettelbruck
Nog steeds geen spoor van verbetering. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zó ziek geweest van een griep. En het wordt een soort neerwaartse spiraal waarin je terecht komt : elke gedachte aan eten roept weerstand op, maar ondertussen is mijn maag zo leeg dat ik er misselijk van ben. En mede door die misselijkheid kan ik niets bedenken wat ik zou willen of kunnen eten om in elk geval weer een bodempje in mijn maag te leggen. Na één droog biscuitje begint mijn lichaam al te protesteren, en zelfs de perfecte remedie tegen elke vorm van ziek zijn – kippensoep – blijkt niet de oplossing. Na drie lepels naar binnen geworsteld te hebben, geef ik er de brui aan. Er is nog maar één ding dat helpt om even aan de onmogelijke combinatie van trek en misselijkheid te ontsnappen : slapen. Zo veel en zo lang mogelijk slapen…
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-22.02.2013 – Thuis in Ettelbruck
De griep blijkt hardnekkiger dan ik had gehoopt. En vandaag gaat het allesbehalve beter dan gisteren. Ik ben zo dapper geweest om in de loop van de ochtend m’n bed uit te komen, maar verder dan de bank heeft die flinkheid me niet gebracht. Zelfs zitten kost me te veel energie, zodat ik vandaag de wereld – die beperkt blijft tot mijn huiskamer – slechts vanuit een horizontale positie waarneem. Dus nee, er is niks mis met deze foto : hij geeft mijn uitzicht weer zoals ik dat het grootste deel van de dag ervaar. En met een opsomming van mijn activiteiten van de dag ben ik ook heel snel klaar - het is de dag van het volstrekte niets… Bankhangen, afgewisseld met wat korte of lange dutjes. Zelfs de moeite van het koffiezetten kan ik me besparen ; jakkes, ik moet er niet eens aan dénken!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-21.02.2013 – Thuis in Ettelbruck
Als je dan toch ziek bent, kun je dat maar beter thuis doen. Lekker in je huispak een beetje rondhangen, de zwaar verwaarloosde katten knuffelen en aantuttelen met volstrekt onbelangrijke bezigheden. Hoewel : het gebruiksklaar maken en leren kennen van het nieuwe mobieltje is natuurlijk niet echt onbelangrijk. Het is zo’n klusje dat je heerlijk op je gemak kunt doen, hangend op de bank, een muziekje op de achtergrond. Zoals zo vaak bij nieuwe apparaten, hoef ik ook van de Samsung lang niet alle functies te onderzoeken. Als ik kan bellen, sms-en, telefoontjes beantwoorden en elke dag de wekker zetten, ben ik al lang tevreden. De rest komt nog wel eens - of niet, als ik besluit dat ik meer functies niet nodig heb. Dan gebruik ik de rest van de middag liever om te bladeren in de verse tijdschriften die ik uit Nederland heb meegebracht… ;-)
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-18.02.2013 – In bus 59 van Hilversum naar Zeist
Grieperig of niet, de bijeenkomst bij Vogelbescherming Nederland wil ik niet missen. Het komt maar heel zelden voor dat ik dergelijke ontmoetingen kan bijwonen, dus die unieke kans laat ik niet graag schieten. De vrijwilligerstas, die heel attent al naar mijn logeeradres was gestuurd, mag natuurlijk mee. Straks krijg ik vast een voorproefje van de nieuwe site van ‘Beleef de Lente’ en horen de aanwezigen welke mooie taken er vanaf 1 maart op ze liggen te wachten. We hebben er acht maanden op moeten wachten, maar nu is het bijna zo ver : we kunnen weer meekijken in de nesten van acht prachtige vogels!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05 – 17.02.2013 – Thuis bij oudste zus, Diemen
Ik moet eerlijk bekennen dat ik helemaal niks heb met orchideeën. Ik vind het nogal opschepperige planten, die helemaal nergens op lijken als je de bloemen wegdenkt. Een zooitje saaie bladeren en kale stengels. Maar ja, die bloemen zijn er natuurlijk wel degelijk – en ze zijn heel knap in elkaar gezet en vaak wonderschoon van kleur. Beide zussen hebben een bonte verzameling orchideeën, die ze koesteren en waar ze, met recht, heel trots op zijn. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen, te meer daar ik er tijdens een logeerpartij vrijblijvend naar kan kijken in de wetenschap dat thuis mijn saaie cactussen op me staan te wachten. ;-) En eerlijk is eerlijk : tussen de grijze flats zorgen ze wél voor wat kleur in het uitzicht...
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05 – 16.02.2013 – Winkelcentrum Diemerplein, Diemen
De beste garantie voor een virusbesmetting is een urenlange treinreis in de winter. Opeengepakte mensen, een gesloten ventilatiesysteem en een lekker opgestookte verwarming. Gisterenavond begon ik al te niesen, vandaag sta ik op met een verkouden hoofd dat om maatregelen vraagt. Gelukkig is de drogist dichtbij – of liever gezegd : er zijn twéé drogisterijen dichtbij, want Etos en Kruidvat hebben aangrenzende ruimtes gehuurd in het gloednieuwe winkelcentrum. Ik kies voor ouderwets en vertrouwd. Heet water met een citroensmaakje, een schepje suiker erin en met een beetje geluk ben ik morgen weer helemaal fit (wishful thinking…)!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-15.02.2013 – In de trein tussen Coo en Aywaille
In de Ardennen ligt nog volop sneeuw. Het levert fraaie uitzichten op, die me méér boeien dan het boek-voor-onderweg dat ik in m’n rugzak had gestopt. De leeftocht daarentegen is een welkome reisgenoot, die het genieten van het naar buiten kijken alleen maar vergroot. Natuurlijk begint de reis met het onmisbare kartonnen bekertje hete koffie, aangeschaft op het station. Het is altijd even onhandig manoeuvreren met de koffer, vooral bij de twee trappen die me scheiden van het goede perron en bij het instappen, maar het hoort zó bij het reizen dat ik dat kleine ongemak maar voor lief neem. En voor de meer substantiële vulling zorgen het croissantje, de Luikse wafel en de twee plakken ontbijtkoek die ik heb meegenomen. Daarmee red ik het in elk geval wel tot de tussenstop in Luik… ;-)
De foto's zijn gesorteerd en op maat gemaakt. Alleen nog "even" de bijbehorende verhaaltjes schrijven...
Morgen begint de inhaalslag!
Een weekje weblogpauze - en daarna een foto-inhaalslag!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-14.02.2013 - Avenue de la liberté, Schifflange
Je komt ze in elke stad en in elk dorp tegen: kleine open plekken tussen de huizen of de winkels. Met wat groen, een verzameling bonte speeltoestellen en een paar bankjes voor toezichthoudende ouders. Er is hier nog ruimte voor de jeugd - en die maakt daar gretig gebruik van. Nu even niet, maar als het wat warmer en zonniger is, zijn die kleine speelplaatsen vaak druk bezocht. Net als, na schooltijd, veel stoepen en straten trouwens. In Luxemburg spelen kinderen nog relatief veel op straat. Als ik zomers van het station naar huis wandel, zie ik veel van die bekende buitenspelletjes van vroeger. Stoepranden, hinkelen en natuurlijk straatvoetbal. Het is één van de redenen waarom ik zo dol ben op dit land: heel veel van wat ik hier zie, doet me denken aan het Nederland uit mijn kinderjaren. Leven in Luxemburg is één en al jeugdsentiment!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-13.02.2013 - Avenue de la liberté, Schifflange
Roken is duur, maar in Luxemburg is het nog altijd goedkoper dan in Nederland. Vandaar dat ik vandaag naar de sigarettenboer wandel om een reisvoorraadje in te slaan. Hij gaat om één uur open, vermeldt het bordje op de winkeldeur. Alleen moet je dat hier met een korreltje zout nemen. Het kan ook wel eens tien over één worden, of misschien een enkel keertje ook wel eens vijf voor één. Het is maar net hoe uitgebreid en lekker de lunch van de winkelier is, denk ik. Vandaag smaakt het hem waarschijnlijk heel goed, want ik moet even wachten voordat ik naar binnen mag. En omdat ik toevallig deze keer, dankzij de overdreven spiegelende etalageruiten, zélf op de dagelijkse foto figureer, zwaai ik alvast maar even voordat ik er een weekje tussenuit ga! ;-)
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-12.02.2013 - Natuurgebied "Am Brill", Schifflange
De koude wind is gaan liggen, de sneeuw ligt er nog. Al is het koud, het weer is goed genoeg voor eindelijk weer eens een wandeling door het natuurgebied. Veel liefhebbers zijn er niet, een enkele jogger, twee mensen die hun hond uitlaten. De rest van Luxemburg blijft vandaag kennelijk liever binnen. Toch zijn er de afgelopen dagen aardig wat bezoekers geweest, dat bewijzen de vele voetstappen in de sneeuw. Zelf mag ik graag af en toe van de gebaande paden afdwalen om een stukje 'ongerept' op te zoeken. Dat kan mooie foto's opleveren, maar ook verrassingen. Je ziet natuurlijk niet wat er zoal verborgen gaat onder al die pure witheid. En dan kun je zomaar in de sneeuw door het ijs zakken... Helemaal niet erg, de vaste bodem is nooit ver weg. En het levert verrassende, bijna abstracte taferelen op!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-11.02.2013 - Rue du Moulin, Schifflange
Vannacht is er vijf centimeter nieuwe sneeuw gevallen. Daar zat ik al niet op te wachten, maar vanaf een uur of tien sneeuwt het weer vrolijk verder. En dooi is vóór vrijdag niet te verwachten. Voorlopig mag ik dus weer op de snowboots naar en van de supermarkt schuifelen - en als ik héél flink ben deze week nog een keer door het natuurgebied. Als dan eerst die nare, gure wind maar wat gaat liggen, want die maakte een lunchpauzewandeling weinig aantrekkelijk. De wereld is weer wit en koud - en waar ie niet wit is, is ie 'vijftig tinten grijs'. Te midden van dat alles moet weliswaar ergens de zon schijnen, maar daar is nauwelijks iets van te zien en al helemaal niets van te voelen...
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-10.02.2013 - Thuis in Ettelbruck
Wat is er lekkerder dan een zondagse lunch uit de Nederlandse keuken? Hoewel... het brood is 100% Luxemburgs, dus eigenlijk kun je dit een internationale maaltijd noemen. Maar de boterhammen geven dan weer niet zozeer het zondagse aspect aan de lunch, dat zijn toch echt de kroketjes. De eerste jaren dat ik hier woonde, waren ze alleen tijdens het vakantiehoogseizoen te krijgen, in de weken dat de campings rond Ettelbruck volstroomden met Nederlandse gasten. Maar één van de supermarktketens is vorig jaar tot de conclusie gekomen dat het wellicht loont om de lekkernij het hele jaar door in het assortiment te houden. Ik kan me niet voorstellen dat die beslissing alléén op grond van mijn inkoopgedrag is genomen, maar ik ben er in elk geval superblij mee!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-09.02.2013 - Thuis in Ettelbruck
Nog drie weken, dan gaat het nieuwe seizoen van Beleef de Lente weer van start. Vier maanden genieten van die wonderlijke wereld die natuur heet; meekijken met en meegenieten van het broedseizoen van vogels. En laten we hopen dat er dit jaar meer te genieten valt dan het vorig seizoen, toen zich in verschillende nesten drama's afspeelden - de tegenvallers en problemen die óók bij de natuur horen en waarvan we, al zouden we het liever níet willen, misschien wel méér leren dan van de successen. Overal om me heen op het internet zoemt het al rond: nog heel even en we kunnen weer naar "onze" vogels kijken. En wat mij betreft vooral naar mijn grote favoriet, de steenuil. Nog drie weken... maar tot het zo ver is, kan ik in elk geval alvast genieten van mijn éigen uiltjes!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-08.02.2013 - Winkelcentrum "Am Brill", Foetz
Als ik na de aanschaf van een nieuwe zak dieetvoer voor de katten nog wat tijd over heb voordat de bus vertrekt, loop ik regelmatig even binnen bij Adler. Een betaalbare modewinkel, waar ik al menig t-shirt naar m'n zin heb gevonden. Elke keer als ik daar iets koop, vraagt de caissière me of ik een klantenkaart heb. En elke keer dat ik die vraag ontkennend beantwoord, vraagt ze of ik een klantenkaart wíl. Tot nu toe heb ik dat steeds afgewimpeld, voornamelijk uit angst om dan alsnog de bus te missen. Maar vandaag had ik wat meer tijd en ben ik alsnog overstag gegaan. Drie procent korting op elke aankoop is tenslotte nooit weg. Zo leverde het shirt van vandaag me meteen al een eerste tegoed van € 0,39 op. ;-) Bovendien zijn er elke maand speciale aanbiedingen voor vaste klanten. En nóg een pluspunt: ze hebben ook breigaren! :-)
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-07.02.2013 - Rue du stade, Schifflange
Naast het station, in de Rue du stade, ligt een klein parkje - pal tegenover het kantoor van een van onze projecten. Vandaar dat ik er wel eens doorheen loop. Het stelt niet zo heel veel voor; twee hoge dennen, een paar verdwaalde bomen, een paadje met twee trappetjes. En een fonteintje. Tijdelijk even buiten gebruik door de barre weersomstandigheden - bevroren water is een beetje lastig spuiten... Op de rand onder de molensteen - ik geloof tenminste dat het een oude molensteen is - staat een tekst die ik nog steeds niet heb kunnen ontcijferen. Niet omdat de letters zo onduidelijk zijn, maar omdat ik er meestal zonder te kijken langs loop en pas twintig meter besef dat ik nog stééds niet weet wat er staat. Heel slordig van me!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-06.02.2013 - Supermarkt Cactus, Schifflange
Het zijn de drie dolle dagen, maar dan anders... Vóór afgelopen weekend was het nog een heel gewone, misschien zelfs wat saaie werkweek. Vanaf maandag lijk ik ineens in een wagentje van een achtbaan te zitten, zó stevig vastgesnoerd dat ontsnappen niet mogelijk is. Een directie die blijft volhouden dat het allemaal de schuld van anderen is en keihard de helft van de medewerkers wil wegbezuinigen, geschokte collega's, verontwaardigde collega's, gesprekken over mogelijke acties. En vanochtend het afschuwelijke bericht dat de afdelingscheffin gisterenavond in de verse sneeuw onderuit is gegaan en nu met een schedelbreuk in het ziekenhuis ligt en kunstmatig in coma wordt gehouden. De gedachten en emoties blijven dag en nacht rondtollen en niets lijkt meer zoals het was. In zo'n situatie heb ik behoefte aan zoetigheid. Héél veel zoetigheid en liefst de hele dag door. Het lost niets op en het is vast niet gezond, maar ik dénk dat ik me daardoor een beetje beter voel... Gelukkig biedt de supermarkt keus genoeg!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-05.02.2013 - Avenue de la liberté, Schifflange
Zomaar ineens is de winter weer terug. Gisteren hadden we nog regen, bij een temperatuur van bijna zeven graden, vanochtend begon het te sneeuwen en blies er een ijzig koude wind. Het uithangbord van het bloedlaboratorium bewijst dat ik de skisokken weer uit de la moet halen. Misschien moet ik zelfs mijn snowboots maar weer klaarzetten, want halverwege de middag verandert de natte sneeuw in dikke vlokken die in de tuinen al blijft liggen. Volgens de deskundigen hoeven we voorlopig - minstens tot aan het komende weekend - niet meer op positieve waarden op de thermometer te rekenen. En als de voorspellingen een beetje kloppen, zit er zondag zelfs weer een sneeuwwandeling in. Mooi natuurlijk, maar eigenlijk heb ik liever een beetje lente...
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-04.02.2013 - Rue de la gare, Schifflange
Soms zit het mee, soms zit het tegen... De ene keer gaan de spoorbomen dicht nét nadat je de rails over bent, maar vandaag begonnen de bellen te rinkelen en de lichten te knipperen toen ik nog zo'n vijftien meter van de overgang verwijderd was. En dan is het wachten geblazen. Ook daarbij kan het mee- of tegenzitten. Als alleen de trein naar Luxemburg-stad moet passeren, gaan de bomen weer open zodra hij langs het perron stopt. Maar voor een trein de andere kant op, moet je al gauw een paar minuten uittrekken. In zo'n geval mag je pas weer verder nadat de passagiers zijn uit- en ingestapt. En héél soms moet je zelfs wachten op twee treinen in tegenovergestelde richtingen. Vandaag heb ik een geluk bij een ongeluk. Ik moet even wachten bij de gesloten bomen, maar het is alleen maar voor de trein naar Luxemburg. ;-)
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-03.02.2013 - Thuis in Ettelbruck
Het is een echte hangzondag. En dan ook nog eentje met knagende muizenissen. Het gespannen afwachten van afgelopen vrijdag, het voortdurende gluren of het overleg van de directie en de personeelsdelegatie al afgelopen was en uiteindelijke mailtje van 16.58 (!) dat niet méér bleek dan de belofte dat we op een algemene personeelsvergadering 'binnenkort' de details over de reorganisatieplannen en de te schrappen banen te horen zouden krijgen, zorgen vandaag voor een wat katterig gevoel na een nacht waarin het maar niet lukte om in slaap te vallen. En het weer nodigt ook niet uit tot enthousiaste activiteiten buitenshuis. Dus zoek ik afleiding via de laptop. En dankzij de onophoudelijke stroom tips voor nóg meer leuke webcams - van pups tot zeearenden, van kolibries tot olifanten, van Letland tot Amerika. Er is voor elk wat wils. Zélfs voor ietwat chagrijnige en ongeruste zondagshangers. Lang leve het internet!
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-02.02.2013 - Thuis in Ettelbruck
Een nieuwe dag - en nog wel een zaterdag! - maar hetzelfde weer. Zware, grijze wolken houden minstens de helft van het zonlicht tegen. En het kapotte rolluik voor het grote raam, dat noodgedwongen dag en nacht half dicht is, maakt de woonkamer nog schemeriger. Dan kun je maar beter zélf voor wat licht en warmte zorgen. Bijkomend voordeel is dat het opeens veel meer weekend lijkt, met al die kaarsjes. Veel koffie, af en toe vergezeld van een lekkere koek of wafel, draagt bij aan het gevoel van even niks hoeven en simpelweg een beetje lui zijn. Het besef dat ik er straks nog uit moet voor de weekendboodschappen, verdring ik daarbij maar even - halverwege de middag is vroeg genoeg, toch? ;-)
Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-01.02.2013 - Rue Aloyse Kayser, Schifflange
Alweer een grijze en natte dag. We zitten nog midden in de winter, maar deze week lijkt het meer op herfst. Wind, regen en sombere luchten. We moeten het ermee doen. En we moeten er doorhéén - tenminste, als we ook vandaag weer iets willen eten. Zo langzamerhand raakt Luxemburg verzadigd van al dat vocht. Echt hoog water is nog nergens gemeld, maar vanuit de trein zie ik de plassen op de weilanden elke dag groter worden. Inmiddels hebben sommige het formaat 'binnenmeer' al ruimschoots bereikt. En ook de riolen hebben er nu wel zo'n beetje hun buik van vol. Straten, stoepen, parkeerplaatsen - waar je ook kijkt, overal is regenwater...
