Elke dag om 13.05 maak ik een foto van de plek waar ik op dat moment ben en/of de activiteit waarmee ik op dat moment bezig ben.
13:05-02.05.2013 - Rue de Warken, Ettelbruck
Boos of verdrietig zijn lost niks op. Maar elk verlies - ook dat van een baan - moet verwerkt worden. Dat mag ik dan ook van mezelf. Maar niet te lang, want ik kan mijn tijd beter gebruiken met het zoeken naar oplossingen en nieuwe wegen. Daar schiet ik op de lange termijn tenslotte veel meer mee op dan met thuis zitten kniezen. En trouwens, ook zonder de vaste indeling van een werkdag zijn er dingen die gewoon moeten doorgaan. De boodschappen, bijvoorbeeld. Dus verruil ik halverwege de dag mijn thuiskostuum voor de buitenkleren en ga ik op weg naar de supermarkt. Het lekkere weer zorgt daarbij meteen voor een wat beter humeur. En, zoals een goede vriend schreef: de zon schijnt gratis. Daar heeft hij helemaal gelijk in. De zon, de aangename voorjaarswarmte én de fleurige bloesems... Er blijven genoeg dingen over om van te genieten!
Soms moeilijk, maar inderdaad zo nodig, om te blijven kijken naar de (letterlijk èn figuurlijk) zonnige dingen in het leven...
BeantwoordenVerwijderen